اکثر پدر و مادرها وقتی فرزند اولشان بزرگ میشود، پس از مدتی میتوانند یک نفس راحت بکشند؛ چون الان نه تنها میتوانند از او در انجام کارهای خانه کمک بگیرند، بلکه حتی میتوانند از او خواهش کنند که مراقب خواهر یا برادر کوچکترش هم باشد تا خودشان بعد از مدتها کمی وقت آزاد داشته باشند. اما بسیاری از فرزندان بزرگتر از نکات تربیتی صحیح اطلاع ندارند. ولی باید توجه داشت که واگذار کردن مسئولیت مراقبت از فرزندان کوچکتر به فرزند بزرگتر، میتواند پیامدهای منفی به همراه داشته باشد. در این مطلب قصد داریم به شما توضیح دهیم که چرا نباید فرزندان کوچک تر خود را پیش خواهر یا برادر بزرگشان بگذارید.
این مسئولیت برای آنها زیاد است
البته که دادن مسئولیتهای مختلف به فرزندان بزرگتر کار اشتباهی نیست؛ اما این که از فرزند نوجوان خود بخواهید موقع آشپزی شما مراقب خواهر یا برادر کوچکترش باشد، با این که به آنها بگویید تنهایی و بدون وجود هیچ بزرگتری در خانه، برای چند ساعت از خواهر یا برادر نوزاد خود مراقبت کند، خیلی تفاوت دارد.
اگر فرزند شما با این موضوع مشکلی ندارد که مسئلهای نیست؛ اما اکثر مواقع فرزند اول شما چارهای به جز قبول کردن مسئولیتی که به عهدهاش میگذارید ندارد و مجبور است برخلاف میل خودش، بزرگتر از سنش رفتار کند. ضمنا آنها از نکات تربیتی صحیح بی اطلاع هستند.
برای واگذار کردن هر مسئولیتی به فرزند اول باید یک مرز مشخص وجود داشته باشد و خواستههای شما نباید به قدری پیشروی کنند که فرزند بزرگتر شما مثل یک والد سوم برای خواهر یا برادر کوچکش باشد. همچنین فراموش نکنید هر چقدر هم که فرزند شما بالغانه رفتار کند، او هنوز بچه است و آمادگی به دوش کشیدن مسئولیتهای بزرگ را ندارد. آنها نمیتوانند با شرایط سخت روبرو شوند و اگر یک موقع حادثهای رخ دهد، آنها تا ابد خود را مقصر میدانند.
بیشتر بخوانید: تربیت کودک | چگونه داستان خوانی به رشد شخصیتی کودک کمک میکند؟
آنها در این حوزه حرفهای نیستند و نکات تربیتی را نمیدانند
برای والدینی که نمیتوانند یک فرد حرفهای را برای مراقبت از فرزندان کوچکتر خود استخدام کنند، بچههای بزرگتر همیشه مثل یک پرستار بچه حاضر و آماده هستند؛ اما این پدر و مادرها نباید از فرزند بزرگتر خود انتظار داشته باشند که مثل یک پرستار بچه واقعی رفتار کند.
نوجوانها از آنجایی که خودشان هم در دوران بچگی به سر میبرند، نمیدانند که چطور پوشک بچه عوض کنند و یا به خواهر یا برادر بزرگتر خود غذا بدهند یا زمانی که نوزاد شروع به گریه میکند چطور باید آرامش کنند. در خانوادههای بزرگ، تقریباً غیر ممکن است که از فرزند بزرگتر هیچ کمکی گرفته نشود؛ اما کارهایی که به آنها میسپاریم، باید در حد سن و سال آنها باشد و در حد آگاهی آنها از نکات تربیتی که میدانند باشد. به عنوان مثال آنها میتوانند در تمیز کردن و انجام کارهای خانه کمک کنند، برای خواهر یا برادر کوچکترشان کتاب بخوانند یا چند ساعت با آنها بازی کنند و کارهای ساده این چنینی.
آنها با این کار کودکی خودشان را قربانی میکنند
کودکانی که در خانواده خود تک فرزند هستند، همیشه مسئولیتهایشان کمتر از کودکانی است که خواهر یا برادر کوچکتر دارند؛ آنها بعد از تمیز کردن اتاقشان و انجام تکالیفشان، میتوانند با دوستانشان بازی کنند، فیلم ببینند و یا هر کار دیگری که دوست دارند انجام دهند.
ولی کودکانی که خواهر یا برادر کوچکتر دارند، نمیتوانند به همین راحتی کارهای مورد علاقهشان را انجام دهند. فرزندهای اول، همیشه مسئولیتهای مختلفی در خانه دارند؛ یا باید به پدر و مادرشان در کارهای خانه کمک کنند، یا باید مراقب خواهر و برادر کوچکترشان باشند و با آنها بازی کنند و والدین هم خیلی راحت از فرزند اولشان میخواهند که فعالیتهای نوجوانانه خود را رها کند و در عوض در خانه کمک دست مادر و پدرش باشد. با این حال باید توجه داشته باشید که فرزند شما به غیر از عوض کردن پوشک بچه و چک کردن تکالیف خواهر و برادرش، نیاز دارد که وقتی را به بازی و تفریح خود اختصاص دهد. پس اجازه دهید فرزندانتان تا زمانی که وقت هست بچگی کنند؛ قطعاً این کار بهترین گزینه برای همه است.
بیشتر بخوانید : ۵ دلیل برای آن که جلوی گریه کردن کودک را نگیرید
ممکن است رابطه فرزندانتان باهم خرابتر شود
اگر فرزند اولتان را به طور معمول مسئول مراقبت از فرزندان کوچکترتان قرار میدهید، باید بدانید که این کار ممکن است باعث خشم آنها شود و حتی گاهی خشم خود شما شود زیرا فرزندان بزرگتر شما نمیدانند نکات تربیتی اصولی چیست. مسئولیتی که شما روی دوش آنها قرار میدهید، میتواند استرس و احساس فشار در آنها ایجاد کند و در نتیجه آنها این احساسات منفی را تبدیل به حس خشم و نفرت تبدیل به خواهر و برادر کوچکتر خود میکنند. همچنین زمانی که شما فرزندان خود را با هم در خانه تنها میگذارید، فرزند بزرگتر باید نقش پدر و مادر را بر عهده بگیرد و به کوچکترها امر و نهی کند و به اجرای نکات تربیتی بپردازد؛ در این حالت خواهر و برادر کوچکترش ممکن است این کار او را قبول نکند و به او احترام نگذارند. همه اینها بعد از مدتی میتوانند باعث ایجاد جروبحث و حتی دعواهای بزرگتر شوند.
نگهداری از خواهر و برادر کوچکتر، شغل آنها نیست
پدر و مادرها معمولاً از فرزند بزرگتر خود میخواهند مجانی کار پرستاری بچه را انجام دهد و فکر میکنند که این یکی از وظایف معمولی او است؛ ولی اکثر نوجوانها با این موضوع موافق نیستند. آنها میبینند که پرستارهای حرفهای بچه، دقیقاً برای همان کاری که آنها هم انجام میدهند، پول دریافت میکنند و این مسئله از نظر آنها عادلانه نیست.
اگر فقط گاهی اوقات از فرزند بزرگتر خود میخواهید مراقب خواهر و برادر کوچکترش باشد، پس نیازی به صحبت درباره مسائل مالی نیست؛ اما اگر این کار چیزی است که مرتب تکرار میشود و قسمت بزرگی از زندگی آنها را به خود اختصاص داده است، برای آنها یک جور شغل محسوب میشود و باید حقوقی برای آن دریافت کنند. البته لازم نیست که حتماً به آنها پول بدهید؛ اگر فرزند شما آن قدر بزرگ شده که گواهینامه داشته باشد، میتوانید ماشینتان را به او قرض بدهید یا امتیازات دیگری برایشان در نظر بگیرید و یا حتی چیزی که دوست دارند را برای آنها بخرید. نکته قابل توجه این است که آنها متوجه شوند کاری که انجام میدهند برای شما ارزشمند است.
منبع: